برخی از دوربین ها دارای کزینه B بر روی بدنه دوربین هستند و هنگامی که صفحه را تا این نقطه بچرخانید، دوربین شما در حالت بالب یا Bulb قرار می گیرد. در سایر دوربین‌ها باید به حالت نوردهی دستی تغییر دهید و سپس سرعت شاتر را تنظیم کنید و زمان که نوردهی را از 30 ثانیه بیشتر کنید، در صفحه نمایش خواهید دید که « Bulb » را نشان می دهد.
معمولاً وقتی در حالت دستی یا Manual عکس می گیرید، دوربین شاتر را باز می کند و بعد از زمان مشخص شده آن را می بندد. در حالت Bulb شما کنترل مدت زمان نوردهی را در دست دارید.
هنگامی که حالت Bulb انتخاب شده است، حساسیت (ISO) و تنظیم دیافراگم را دقیقاً مانند حالت دستی تنظیم می کنید. در حالت ایده‌آل، می‌خواهید ISO را پایین نگه دارید تا نویز را به حداقل برسانید و همچنین از تنظیمات دیافراگم استفاده کنید که عمق میدان مورد نیاز را به شما می‌دهد.
شاتر تا زمانی که دکمه باز کردن شاتر را نگه دارید باز می ماند، اگرچه بسیاری از دوربین ها حداکثر زمان نوردهی 30 یا 60 دقیقه دارند.
نکته: برای عکاسی در حالت Bulb، سه پایه و ریموت کنترل شاتر ضروری هستند
از آنجایی که هنگام استفاده از حالت Bulb شاتر برای مدت طولانی باز است، ثابت ماندن کامل دوربین بسیار مهم است. این بدان معناست که آن را روی یک سه پایه محکم نصب کنید و از یک کنترل از راه دور برای فعال کردن شاتر استفاده کنید. اکثر نسخه‌های کنترل از راه دور به شما این امکان را می‌دهند که شاتر را باز قفل کنید تا نیازی به نگه داشتن انگشت روی آن نباشد، سپس در پایان زمان نوردهی، قفل آن را باز کنید تا شاتر ببندید.
حالت Bulb در شب برای عکاسی از مسیرهای ترافیکی مفید است. همچنین زمانی که از تکنیک نقاشی با نور استفاده می‌کنید، در این حالت می‌توانید شاتر را باز کنید، سوژه خود را رنگ کنید و سپس شاتر را ببندید.
همچنین می تواند در طول روز که می خواهید نوردهی طولانی بگیرید تا حرکت ابرها یا آب را تار کنید، مفید باشد البته که این کار با یک فیلتر ND قوی امکان پذیر است.
شما می توانید زمان نوردهی مورد نیاز خود را با اندازه گیری نوردهی مورد نیاز در تنظیمات حساسیت بالا (ISO) محاسبه کنید. برای هر 1 توقف کاهش در ISO، باید زمان نوردهی را دو برابر کنید. برای مثال نوردهی 1 ثانیه ای در ISO 12800 برابر است با نوردهی 64 ثانیه ای در ISO 100.
با این حال، بسیاری از عکاسان ترجیح می دهند به صورت آزمون و خطا کار کنند. برای این کار، حساسیت و دیافراگم مورد نظر خود را تنظیم کنید. سپس یک تصویر با نوردهی یک دقیقه بگیرید. اگر تصویر هنوز خیلی تاریک است نوردهی بعدی را طولانی تر کنید. دوبرابر کردن زمان نوردهی، تصویر را با یک توقف روشن می کند.
کاهش نویز نوردهی طولانی با حالت لامپ
هنگامی که سیستم کاهش نویز نوردهی طولانی دوربین شما فعال می شود، بلافاصله پس از نوردهی تصویربرداری شما، یک نوردهی «فریم تاریک» دوم را می گیرد. این نوردهی مشابه تصویر شما دارد، زیرا برای یافتن هر پیکسل داغ و استخراج نویز معمولی از تصویر نهایی شما طراحی شده است.
این می تواند خسته کننده باشد که مجبور شوید قبل از دیدن تصویر خود در پشت دوربین دو برابر زمانی که انتظار دارید منتظر بمانید، اما ارزش انجام این کار را دارد.
