نورپردازی مؤلفهی بزرگی است که نشان میدهد یک شات در چشم بیننده چگونه به نظر میرسد. به طور خاص، کیفیت نور می تواند عمیقاً بر لحن کلی یک عکس تأثیر بگذارد. نور پراکنده، نور سخت و همه چیز در این میان ابزارهایی هستند که فیلمسازان برای روایت داستان از طریق نماهایشان در اختیار دارند. در این مقاله قصد داریم به نحوه ایجاد عکاسی نور پراکنده با پخش کننده نور یا دیفیوزر بپردازیم.
پخش کننده نور چیست؟
برای ایجاد نور پراکنده، سینماگران و عکاسان اغلب از پخش کننده نور یا دیفیوزر استفاده می کنند. به بیان ساده، پخشکننده نور، قطعهای از مواد نیمهرسانا است که بین منبع نور و سوژه قرار میگیرد تا نور را هنگام عبور از مواد پخش کند. این ماده صرفاً نور را مسدود نمیکند یا قطع نمیکند، بلکه نور را در حین عبور هدایت میکند تا نور پراکنده روی یک سوژه پخش شود.

دیفیوزر چگونه کار می کند؟
اصل اساسی پشت یک دیفیوزر این است که نور را به گونه ای پخش می کند که از یک منطقه بزرگتر ساطع شود. با پخش کردن منبع نور، نور از چندین زاویه به یکباره به سوژه برخورد می کند. نتیجه نور ملایم است!
این نمودار ممکن است این مفهوم را بهتر از کلمات توضیح دهد:

پخش کننده نور برای چه مواردی استفاده می شود؟
ایجاد نور ملایم
ایجاد سایه های نرم
کنتراست کمتر
عکاسی نور پراکنده
نور مستقیم در مقابل نور پراکنده
اکنون که نحوه عملکرد یک پخش کننده نور را پوشش دادیم، بیایید کمی در مورد زمان استفاده از آن صحبت کنیم. بهترین راه برای درک ارزش نور پراکنده، مقایسه آن با نور مستقیم است.
نور مستقیم با نداشتن مانعی بین منبع نور و سوژه به دست می آید. فوتون ها از منبع به طور مستقیم بر روی یک سوژه فرود می آیند بدون اینکه تغییر جهت یا بریده شوند. نور مستقیم باعث روشنایی سخت، سایه های واضح تر و کنتراست بیشتر می شود.
از طرف دیگر نور پراکنده منجر به زاویه پرتوی گسترده تر می شود. تصاویری که از دیفیوزر استفاده میکنند معمولاً سایههای ملایمتر و نور یکنواختتری دارند.
حالت و لحن نور مستقیم و پراکنده بسیار متفاوت است. نور سخت لحن دراماتیکتری میدهد، در حالی که نور پراکنده جذابتر و در مجموع کمی پر جنب و جوشتر است.
برگردیم به این سوال – چه زمانی باید از دیفیوزر استفاده کرد؟ در نهایت به سبک نورپردازی که شما سعی در ایجاد آن دارید برمی گردد. چه داستانی می گویی؟ دوست دارید تماشاگر با دیدن این نما چه احساسی داشته باشد؟
با این حال من شخصاً هر زمانی که عکاسی با فلاش یا به طور کلی عکاسی با نور مصنوعی انجام می دهید، عملاً استفاده از دیفیوزر را توصیه می کنم. این بدان معنا نیست که نور خشن همیشه ایده بدی است، اما من متوجه شدم که در 99٪ مواقع، نور ملایم همان چیزی است که لازم داریم.