در داستان نویسی، چه نوشتاری و چه تصویری، POV به منظری گفته می شود که آن داستان از آن جهت دیده می شه. POV یا Point Of View تنها المان ضروری و مهم در داستان گویی هست و در واقع نمی توان داستانی را بدون POV تعریف کرد.
نمای POV در واقع به نمایی اشاره داره که ویدیو یا تصویر از نگاه یک فرد خاص را نشان می‌ده. در این روش، دوربین به عنوان چشمان شخص عمل می‌کنه و تجربه بصری را از دیدگاه او به تماشاگران منتقل می‌کنه. به عبارتی دیگر، نمای POV به تماشاگر اجازه می‌ده تا ویدیو را به عنوان شخص مستقیماً تجربه کنه و احساس کنه که در موقعیت واقعی فرد دیگری قرار داره.
در نمای POV، دوربین ممکن است به سر و بدن شخص چسبانده شده یا روی یک وسیله نصب شده باشه تا با حرکات فرد به تماشاگران این امکان را بده که به شخصیت واقعیت پنهان شده در پشت دوربین نزدیک‌تر شوند و تجربه‌ی شخصی او را به اشتراک بگذارند.
استفاده از نمای POV در ویدیوها می‌تونه برای تولید محتوای ورزشی، مستندسازی، ماجراجویی‌ها، آموزش‌های عملی و بسیاری از سناریوهای دیگر مفید باشه.
همانطور که متوجه شدی POV یک اصطلاح تخصصی عکاس و فیلمبرداریه که قبلا توسط افراد حرفه ای این صنعت استفاده می شد. اما به تازگی کاربردان شبکه های اجتماعی ویدیو های رو که از زاویه دید خودشان ضبط کرده اند، عبارت POV را داخل ویدیو تایپ می کنند که به شما این حس رو منتقل می کنه که خودتان به جای اون فرد قرار بدی و حس فرد پشت دوربین در اون ویدیو رو تجربه کنید .
راه های منحصر به فرد زیادی برای استفاده از ایجاد نمای POV در کار وجود داره. بیایید انواع روش‌های استفاده از این نوع زوایای دوربین را در فیلم و تلویزیون ببینیم. برای مثال جان کارپنتر از POV استفاده می کنه تا ما را در ذهنیت قاتل برای هالووین قرار بده.
زمانی که درون دیدگاه یک شخصیت قرار گرفتیم، می‌توانیم احساسات مختلفی را با آنها تجربه کنیم: ترس، عاشقانه، انزوا و غیره.
اما قبل از اینکه در مورد نمای POV یا اول شخص زیاده روی کنید، روش بهتر این است که به صورت استراتژیک انتخاب کنید که چه زمانی و کجا از آنها استفاده کنیم. بنابراین، باید از قبل سناریویی را تنظیم کرده باشیم که می خواهیم دیدگاه یک شخصیت را نشان بده.
حرکات خاص دوربین و محل قرارگیری نیز اهمیت دارد. آیا دوربین روی دست تصویر می گیرد یا این کار را با یک استابلایزر انجام دهیم؟ شات POV متعلق به چه کسی است؟ آیا ما در نمای سطح چشم ( Eye Level ) خواهیم بود یا اینکه یک نما با زاویه بالا موثرتر است؟
امروز یکم بیشتر آموزش ببین 🙂 –> انواع نماهای از زاویه دید دوربین
نماهای POV زمانی بیشترین استفاده را داره که کارگردان بخواهد احساسی را به صحنه خاصی منتقل کند و مخاطب را به مرکز اکشن جذب کند. علاوه بر این، این نماها باید فقط زمانی استفاده شوند که خط داستانی آنها را بخواهد. برای فیلم‌های ژانر ترسناک، می‌توان از شات POV برای کمک به افزایش تعلیق و ترس استفاده کرد.
همانطور که بحث کردیم، نمای POV می تونه از چشم یک قربانی، یک قاتل یا هر شخصیتی که تماشاگران از دیدن آنها سود می برند باشه. در ادامه برخی از کاربرد های نمای POV را باهم برسی خواهیم کرد.
در ویدیوهای ورزشی، استفاده از نمای POV به تماشاگران این امکان رو می‌ده تا تجربه کنونی و واقعیت پنهان شده در پشت دوربین را تجربه کنند. مثلاً در ویدیوهای اسکی، دوچرخه‌سواری، شنا و بسیاری ورزش‌های دیگر، می‌تونید دوربین را به کلاه، کمربند یا صورت خود متصل کنید تا حرکت‌ها و تمرینات خود را به تماشاگران نشان دهید.
در ویدیوهای ماجراجویی و سفر، نمای POV به شما امکان را می‌دهد تا تجربه‌ی خود را از بالا رفتن در قله‌های کوهستانی، پاراگلایدینگ، کوهنوردی، موتورسواری و غیره را با تماشاگران به اشتراک بگذارید. این نمایش، حس هیجان و حضور در موقعیت را به تماشاگران منتقل می‌کند.
در ویدیوهای آموزشی، استفاده از نمای POV به تماشاگران این امکان رو می‌ده که انگار خودشان در جای شما قرار دارند و مستقیماً اقدامات و فعالیت‌های شما را مشاهده کنند. می‌تونید از این روش در آموزش‌های آشپزی، تکنیک‌های ورزشی، ساخت چیزهای دست ساز و سایر آموزش‌های عملی استفاده کنید.
بنابراین، نمای POV یکی از تکنیک‌های قدرتمندی است که می‌تونید برای غوطه‌ور کردن مخاطبان خود در تصویر استفاده کنید. علاوه بر این، هنگامی که به عنوان بخشی از یک خط داستانی استفاده می شود، این تکنیک رمز و راز و احساساتی را اضافه می کند که چشم اندازی منحصر به فرد به کار شما می بخشد.
