ترکیب بندی متقارن در عکاسی چیست؟ و چگونه می توانید از آن برای ترکیب های شگفت انگیز استفاده کنید؟
بسیاری از متفکران عرصه ی هنر معتقدند که اولین نوع ترکیب بندی که به ذهن بشر رسید متقارن است؛ از این منظر گاهی این نوع ترکیب بندی را فطری میدانند! تعادل و توازن بسیار در این نوع ترکیب بندی کاملا مشهود است.
در این مقاله، من قصد دارم هر آنچه را که باید در مورد تقارن بدانید با شما در میان بگذارم.
من شما را از طریق انواع مختلف تقارن، روش‌های مختلف استفاده از تقارن آشنا می‌کنم، و نکات و ترفندهای زیادی را در این راه به اشتراک می‌گذارم.
آیا برای تبدیل شدن به یک متخصص تقارن آماده هستید؟
سپس بیایید شروع کنیم!
ترکیب بندی متقارن در عکاسی زمانی است که دو قسمت از یک تصویر بازتابی از یکدیگر باشند. هنگامی که از تقارن در ترکیب بندی های عکاسی استفاده می شود، به لطف دو نیمه تصویر که از نقطه انعکاس به سمت بیرون امتداد می یابند، جلوه ای قوی و در چهره شما ایجاد می شود. توجه داشته باشید که همه تقارن ها نیاز به بازتاب کامل در سراسر یک نقطه یا خط تقارن ندارند. شما می توانید ترکیبات زیبایی را فقط با استفاده از تقارن نزدیک ایجاد کنید (که در آن دو نیمه ترکیب متقارن فقط شبیه به هم هستند و نه یکسان).
تقارن یک نوع ترکیب بندی محبوب می‌شود ، که می توانید از آن برای تصاویر خیره کننده استفاده کنید. اما باید مراقب باشید؛ تقارن بیش از حد، و در نهایت می توانید تصویری ثابت و خسته کننده ایجاد کنید.
ترکیب بندی های متقارن اغلب برای نمایش استحکام، پایداری و قدرت به کار میروند(به خصوص اگر تصویر دارای خط تقارنی عمودی باشد، همچنین وجود خطوط عمودی در سوژه استحکام را دوچندان میکند). این ترکیب بندی ها معمولا در عکاسی از موضوعاتی دارای جزئیات زیاد مفید است. همچنین با استفاده از این نوع ترکیب بندی میتوان به انتقال نوعی حس معنوی و روحانی دست یافت در نتیجه برای عکاسی از بناهای مذهبی و سمبلیک اغلب از این نوع ترکیب بندی بهره میبرند.
تقارن در ترکیب عکاسی را می توان به سه دسته کلی خلاصه کرد:
تقارن عمودی
تقارن افقی
و تقارن شعاعی.
هر کدام از این گزینه‌ها حس متفاوتی به تصاویر شما می‌دهند، به همین دلیل است که توصیه می‌کنم یاد بگیرید که چگونه همه آنها را هنگام عکس‌برداری به کار ببرید.
حالا بیایید نگاهی به انواع مختلف تقارن بیندازیم،
تقارن عمودی به بازتابی در یک خط عمودی (یعنی بالا/پایین) اشاره دارد.
بنابراین عکسی از شخصی که به آینه نگاه می کند، تقارن عمودی را نشان می دهد.
در مورد شخصی که به پنجره بازتابنده اتومبیل یا انعکاس یک ساختمان شیشه ای یا انعکاس در عینک آفتابی یک شخص نگاه می کند، همین طور.
البته لازم نیست تقارن عمودی در قالب یک بازتاب استاندارد رخ دهد. شما می توانید ساختمان هایی با نیمه های یکسان داشته باشید (و می توانید برای تقارن عمودی واضح از وسط تقسیم شوند). حتی اکثر عکس های پرتره دارای نوعی تقارن عمودی هستند، زیرا انسان ها به صورت عمودی متقارن هستند!
تقارن افقی برعکس تقارن عمودی است:
به جای انعکاس در سراسر یک خط عمودی، در سراسر یک خط افقی منعکس می شود.
بنابراین یک عکس از یک کوه در بالای دریاچه بازتابنده نمونه ای از تقارن افقی خواهد بود.
در واقع، انعکاس در آب یک نوع بسیار متداول از تقارن افقی است، که شما همیشه در عکاسی منظره خواهید دید.
و عکاسان خیابانی دوست دارند از گودال‌های آب برای ایجاد انعکاس‌های افقی جالب برای تصاویر شهری ذهنی خود استفاده کنند.
تقارن شعاعی توسط بازتاب هایی ایجاد می شود که در یک دایره در اطراف یک نقطه خاص گسترش می یابد. بنابراین به جای داشتن یک خط تقارن، که در آن یک تصویر منعکس می شود یک تصویر متقارن شعاعی دایره ای از تقارن خواهد داشت، مانند عکس ستاره دریایی، جایی که بازوها به صورت شعاعی متقارن هستند. توجه داشته باشید که تقارن شعاعی احتمالاً نادرترین نوع از سه نوع تقارن است.
اما همچنین قوی ترین اثر را ارائه می دهد، زیرا تقارن را متمرکز می کند و بیننده را وادار می کند تا واقعاً ترکیب بندی را کشف کند.
مراکز گل مانند بسیاری از گیاهان، تقارن شعاعی را ارائه می دهند. اغلب، می توان به سادگی با قرار دادن یک سوژه متقارن شعاعی در مرکز عکس، یک ترکیب بندی قوی ایجاد کرد. تقارن شعاعی تصویر را جذاب نگه می‌دارد و جلوه کلی سوژه شما را برجسته میکند.
اما در حالی که تقارن شعاعی در عکاسی ماکرو و عکاسی خیابانی رایج است، یافتن ساختارهای متقارن شعاعی در عکاسی منظره یا پرتره دشوار است.
عکاسی منظره مملو از فرصت هایی برای استفاده از تقارن است.
فقط باید بدانید کجا را نگاه کنید!
اول از همه، تقارن عمودی وجود دارد. شما اغلب می توانید این را در کوه ها پیدا کنید، که می توان آنها را به دو قسمت تقسیم کرد تا یک ترکیب متقارن ایجاد شود. همین امر در مورد عکس های اقیانوس نیز صادق است. اغلب می‌توانید سوژه‌های متقارن پیش‌زمینه، مانند یک سنگ زیبا را پیدا کنید، که می‌تواند چشم را به پس‌زمینه (هنوز متقارن) هدایت کند.
یافتن تقارن شعاعی در صحنه های معماری دشوار است.
از این گذشته، عکاسی معماری عمدتاً شامل ساختمان ها می شود و ساختمان ها به ندرت دایره ای یا ستاره ای شکل هستند!
با این حال، تقارن های زیادی در معماری وجود دارد که باید با آنها بازی کرد.
به عنوان مثال، می توانید تقارن عمودی را در همه جای ساختمان ها پیدا کنید. تقریباً هر ساختمان به صورت عمودی متقارن است، بنابراین می توان ترکیباتی ایجاد کرد که یک ساختمان را در جلو و مرکز قرار می دهد و برای نتایج عالی بر خط تقارن تأکید می کند.
به هر حال، شما اغلب یک انتخاب دارید:
خط تقارن را در مرکز مرده تصویر قرار دهید، یا آن را در کنار (اغلب در امتداد خط شبکه یک سوم) قرار دهید.
اگر خط تقارن را در مرکز مرده تصویر قرار دهید، اغلب با ترکیب بندی بسیار شدید و تهاجمی مواجه خواهید شد.
در حالی که اگر خط تقارن را روی خط شبکه یک سوم قرار دهید، تصویر نهایی رام تر می شود.
کدام بهتر است؟
این به شما بستگی دارد، به عنوان عکاس! اما هر دو می توانند زیبا به نظر برسند.
در حالی که قاعده یک سوم می‌خواهد عناصر کلیدی یک سوم مسیر را در کادر قرار دهند. در حالی که تقارن و قانون یک سوم تمایل به هدف گیری در جهت مخالف دارند…
امکان استفاده از هر دو با هم وجود دارد. همانطور که در بالا ذکر کردم، در واقع می توانید یک خط تقارن عمودی (یا افقی) را در امتداد یک خط شبکه یک سوم قرار دهید.
همانطور که در بالا ذکر کردم، بیشتر عکاسی پرتره شامل تقارن عمودی است، فقط به این دلیل که انسان ها به صورت عمودی متقارن هستند.
همچنین می توانید با قرار دادن دو نفر در کنار یکدیگر تقارن عمودی ایجاد کنید (خط تقارن به صورت عمودی بین بدن آنها قرار می گیرد).
تقارن افقی در عکاسی پرتره بسیار نادرتر است، اگرچه سوژه خود را بالای آب بازتابنده یا بالای کاپوت بازتابنده خودرو قرار دهید، می توانید به راحتی یک ترکیب متقارن افقی ایجاد کنید.
و در عکاسی پرتره، تقارن شعاعی تقریبا غیرممکن است.
بازتاب هامنظور از ترکیب بندی در عکاسی چیست؟ - مدرسه ویژن