یکی از تفاوت های کلیدی بین تصاویر حرفه ای و تصاویر آماتور جزئیات است. توجه به جزئیات ، تفاوت اصلی بین یک شات سینمایی و یک شات معمولی است. گرفتن جزئیات بیشتر نیاز به درک کامل داینامیک رنج (Dynamic Range) دارد که ما در این مقاله آموزش رایگان عکاسی به بررسی آن می‌پردازیم.
داینامیک رنج چیست؟
داینامیک رنج در در عکاسی و فیلمبرداری یک اصل فنی اساسی است که تعیین می‌کند چقدر جزئیات می‌تواند در یک تصویر ثبت شود. داینامیک رنج نسبت بین سفیدترین مقادیر (روشن ترین) و تاریک ترین مقادیر در یک تصویر است و با واحدی به نام stop اندازه گیری می شود. هرچه محدوده stop ها بیشتر باشد، Dynamic Range بیشتر می شود. برای مثال ممکن است بیان شود که یک دوربین خاص دارای 14 استاپ محدوده دینامیکی است.
داینامیک رنج بالا معمولاً به این معنی است که می توان جزئیات بیشتری هم در نقاط برجسته و هم در سایه ها ثبت کرد. محدوده کم به این معنی است که ممکن است جزئیات در سایه‌ها و همچنین در هایلایت ها از بین بروند. بدون درک این محدوده، شما در معرض خطر ایجاد تصاویر Overexposure یا Underexposure هستید.
چشم در مقابل دوربین
ما با چشم خود احتمالاً می‌توانیم جزئیات را در آسمان غروب خورشید و یا در یک غار تاریک تشخیص دهیم. اما دوربین های ما قادر به گرفتن همان محدوده نوری که چشم می تواند ببیند نیستن. بنابراین در موقعیت‌های با کنتراست بالا مانند سناریوی غار، قابلیت داینامیک رنج دوربین نمی‌تواند با واقعیت مطابقت داشته باشد.
دوربین نمی‌تواند جزئیات را هم در نقاط روشن و هم در سایه‌ها به‌طور هم‌زمان ثبت کند، بنابراین ما باید یکی را انتخاب کنیم و در نوردهی را برای آن تنظیم کنیم. مهم نیست که کدام را انتخاب کردید، به هر حال جزئیات در تصویر از بین رفت.
حالا که به یک درک بهتری از داینامیک رنج رسیدیم بیایید باهم یک بار دیگه به این سوال جواب بدیم که داینامیک رنج چیست؟
داینامیک رنج را می‌توان یک براکت تصور کرد. این براکت در طیف رنگی سفید به سیاه قرار می گیرد. داینامیک رنج یک دوربین اساساً محدوده ای در طیف خاکستری است که در آن دوربین جزئیات و اطلاعات را حفظ می کند و هر چیزی خارج از این محدوده به سیاهی مطلق یا به سفید خالص رند می شود.
در نهایت، مزیت برد بیشتر این است که حسگر دوربین اطلاعات بیشتری را در نقاط برجسته و سایه های تصویر حفظ می کند. این همچنین به این معنی است که هنگام ویرایش تصویر خود در مرحله پس از تولید، کنترل بیشتری بر روی آن دارید. همچنین به این معنی است که شما کمتر به نور مصنوعی تکیه می کنید تا به درستی تمام قسمت های تصویر خود را در معرض دید قرار دهید.
تاثیر اندازه سنسور بر Dynamic Range
به طور معمول، هرچه اندازه سنسور بزرگتر باشد،منطقه بزرگ تری برای گرفتن نور داریم که داینامیک رنج بیشتری به ما می دهد. به طور کلی دوربین های فول فریم عملکرد بهتری نسبت به سنسورهای APS-C و Micro Four Thirds دارند. با این اوصاف، به خاطر داشته باشید که سنسورهای جدیدتر نسبت به سنسورهای قدیمی مزیت‌هایی دارند و گام‌هایی که در بهبود محدوده دینامیکی برداشته شده است.
امروز یکم بیشتر آموزش ببین 🙂 👈 تفاوت سنسور دوربین های کراپ و فول فریم چیست؟
چگونه محدوده دینامیکی را به حداکثر برسانیم
۱. از ISO پایین استفاده کنید:
ایزوهای کمتر منجر به تصاویری با داینامیک رنج بالاتر می شود، زیرا هر چه نویز کمتر باشد، جزئیات بیشتر نگهداری می شوند.
۲. در فرمت RAW عکس بگیرید
فایل‌های خام حاوی اطلاعات بیشتری در سایه‌ها و برجسته‌ها هستند، زیرا تمام داده‌های خامی را که حسگر قادر به ضبط آن است در خود نگه می‌دارد، در حالی که JPEG داده‌های اضافی را دور می‌اندازد. بنابراین Raws داینامیک رنج بیشتری نسبت به JPEG به شما می دهد، که به ویژه برای مناظر با کنتراست بالا مفید است.
۳. نوردهی خود را به سمت راست هیستوگرام ببرید
سایه ها دارای سطوح نویز بالاتری نسبت به هایلایت هستند. پس با روشن کردن تصاویر تا حد امکان تصویری با داینامیک رنج بالاتر ایجاد کنید.
۴. از براکت نوردهی استفاده کنید
Exposure Bracketing یا براکتینگ نوردهی در عکاسی یعنی دقیقاً عکس یکسانی از سوژه خود در چندین نوردهی مختلف می‌گیرید. پس از آن، می توانید فایلی را انتخاب کنید که بهترین محدوده دینامیکی را در اختیار شما قرار می دهد. علاوه بر این، می‌توانید بعداً نوردهی ها را با هم ترکیب کنید و یک تصویر با داینامیک رنج بالاتر ایجاد کنید.
از چه دوربینی استفاده کنیم که Dynamic Range بالایی داشته باشد؟
همانطور که قبلا توضیح دادم، محدوده دینامیکی دوربین با استاپ اندازه گیری می شود. انجام تحقیق در مورد بهترین دوربین های DSLR یا بهترین دوربین های بدون آینه در بازار به شما اطلاع می دهد که کدام دوربین بهترین عکاسی با محدوده دینامیکی را دارد.
وقتی صحبت از فیلمبرداری به میان می آید، برد دوربین های سینمایی همیشه از دوربین های DSLR پیشی می گیرد. با این حال، دوربین های سینما قیمت بالایی دارند.
کلام آخر
برای اکثر سوژه‌ها و صحنه‌ها، تفاوت بین روشن‌ترین و تاریک‌ترین نقطه آنقدر زیاد نیست که دوربین ما برای ثبت جزئیات هم در نقاط برجسته و هم در سایه‌ها مشکل داشته باشد و فقط در صحنه هایی با کنتراست بسیار بالا مشکل ساز می شود. به همین دلیل است که عملکرد داینامیک رنج برای عکاسان منظره که می‌توانند با صحنه‌هایی با محدوده دینامیکی 20 استاپ یا بیشتر روبرو شوند از عکاسان استودیویی که می‌توانند نور را هر طور که می‌خواهند کنترل کنند، مهم‌تر است.