آشنایی با هیستوگرام در عکاسی

هیستوگرام (histogram) تقریباً در هر نرم افزار ویرایش تصویر مدرن یافت می شود. حدس من این است که اکثر دوربین‌های دیجیتال فعلی می‌توانند هیستوگرام‌ها را نیز نمایش دهند و  این پشتیبانی نشان می دهد که هیستوگرام ها بسیار مهم هستند. با این حال، به نظر می رسد بسیاری از عکاسان مبتدی نمی دانند که هیستوگرام چیست. هیستوگرام ممکن است در ابتدا پیچیده به نظر برسد. راستش اینطور نیستن در این مقاله برای مبتدیان سعی می کنم نحوه درک هیستوگرام را به شما آموزش دهم.

هیستوگرام چیست؟

هیستوگرام یک نمایش گرافیکی از مقادیر نوری تصویر شما است. به عبارت دیگر، میزان روشنایی خاص موجود در عکس شما را از سیاه (0٪ روشنایی) تا سفید (100٪ روشنایی) نشان می دهد. همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است، رنگ های تیره در سمت چپ هیستوگرام نمایش داده می شوند. همانطور که به سمت راست حرکت می کنید، رنگ ها روشن تر می شوند. بخش میانی هیستوگرام نشان دهنده تون های میانی است که نه تیره هستند و نه روشن. محور عمودی یک هیستوگرام میزان تن های آن سبکی خاص را نشان می دهد. هیستوگرام وابسته به نوردهی است،

برش shadows و highlights

اگر نمودار هیستوگرام به سمت یک از لبه های چپ یا راست رفته باشد، نشان دهنده از دست دادن جزئیات است که به آن برش نیز می گویند. اگر نمودار سمت راست هیستوگرام را لمس کند، برش Highlights (مناطقی که کاملا سفید هستند و جزئیات وجود ندارد) رخ می دهد. اگر نمودار سمت چپ هیستوگرام را لمس کند، برش Shadows (مناطق کاملاً سیاه و فاقد جزئیات) اتفاق می‌افتد. هر یک از موارد را می توان با تکنیک جبران نوردهی برطرف کرد.

با این حال، باید به یاد داشته باشید که همه چیز به صحنه بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر در تصویر شما خورشید وجود داشته باشد، طبیعی است که آنقدر روشن باشد – در واقع کاملاً سفید – که بریده شدن Highlights رخ می دهد.

چه موقع از هیستوگرام در عکاسی خود استفاده کنیم؟

 اگر می‌خواهید ببینید که آیا هنگام عکاسی بریده‌ای وجود دارد یا خیر، در حین بازبینی تصاویر، هیستوگرام را در دوربین خود وارد کنید. بسیاری از دوربین‌های کنونی دارای هیستوگرام زنده هستند که به صحنه در زمان واقعی واکنش نشان می‌دهند. برای درگیر کردن هیستوگرام زنده، باید به جای منظره یاب نوری (حالت نمایش زنده) از صفحه LCD دوربین خود برای عکاسی استفاده کنید.

اگر متوجه هر گونه Highlights  یا Shadows شدید، نوردهی خود را مطابق با آن تغییر دهید:

برای ذخیره جزئیات در حالت برش Shadows، با مقدار جبران نوردهی مثبت (به عنوان مثال 0.3+ یا 0.7+) تصاویر را روشن تر کنید.

برای ذخیره جزئیات در حالت برش highlights با مقدار جبران نوردهی منفی (مثلاً 0.3- یا 0.7-) تصاویر را تیره تر کنید.

 جبران نوردهی معمولاً با استفاده از دکمه “+/-” روی دوربین شما تنظیم می شود. اگر ترجیح می دهید با تنظیمات دستی عکس بگیرید، فقط ISO، دیافراگم یا سرعت شاتر را متناسب با آن تغییر دهید.

انواع هیستوگرام در عکاسی

به طور کلی نمودار هیستوگرام در عکاسی دو نوع اطلاعات را به ما میدهد که در ادامه بررسی خواهیم کرد:

کانال های رنگی

هیستوگرام ها معمولا اطلاعات سه رنگ اصلی – قرمز، سبز و آبی – را نمایش می دهند و به عنوان هیستوگرام RGB شناخته می شوند. در  هیستوگرام تصویر زیر  متوجه خواهید شد که از چندین نمودار تشکیل شده است که با رنگ های مختلف مشخص شده اند. سه تا از این نمودارها کانال های رنگی قرمز، سبز و آبی هستند و نمودار خاکستری محل همپوشانی هر سه کانال را نشان می دهد. زرد، فیروزه ای و سرخابی در جایی که دو کانال با هم همپوشانی دارند ظاهر می شوند.

هیستوگرام و نوردهی

تعداد کمی از عکاسان به ارزیابی نوردهی تنها بر اساس هیستوگرام عادت دارند و آنها را به عنوان “خوب” یا “بد” بیان می کنند. معمولاً یک هیستوگرام «خوب» بیشترین ارتفاع نمودار در قسمت میانی ارائه می‌شود و در لبه‌های انتهایی هیچ یا تعداد کمی از آن یافت می‌شود. یک هیستوگرام «بد» در لبه‌های نمودار دارای رنگ‌هایی است که اساساً به معنای نوردهی کم می باشد.

بیایید با بررسی عکس زیر ببینیم که آیا چنین نظریه ای درست است یا خیر. من از Lightroom برای پردازش سه نسخه مجازی مختلف از آن استفاده کردم.

1- Underexposure یا نوردهی کم

عکس اول یک عکس Underexposure یا نوردهی کم  (خیلی تاریک) را نشان می دهد. همانطور که می بینید، بیشتر تصویر فاقد هر نوع جزئیات روشن است. هیستوگرام به وضوح یک جابجایی قوی به سمت چپ را نشان می دهد که بیشتر تن ها در محدوده Shadows قرار دارند.

2- Overexposure یا نوردهی بیش از حد

تصویر زیر بیش از حد نوردهی شده است. بسیاری از تن ها بسیار روشن هستند و اساساً هیچ رنگ تیره تری وجود ندارد. بخش بزرگی از تصویر Overexposure شده است (کاملا سفید) و هیچ جزئیاتی در آن دیده نمی شود. همانطور که می بینید، هیستوگرام تأیید می کند که تصویر بسیار روشن است – به شدت به سمت راست منتقل شده است.

آیا می توانید مقدار کمی از Midtones نمایش داده شده در هیستوگرام را ببینید؟ آنها نمایانگر کت سوژه هستند که در  واقعیت مشکی است. رنگ های کت  باید در سمت چپ هیستوگرام به عنوان “سایه” در یک تصویر با نوردهی خوب نشان داده شود. بیایید با نگاه کردن به تصویر زیر ببینیم که آیا این درست است؟

3- Correct Exposure یا نوردهی صحیح

بیایید هیستوگرام آخرین تصویر را تجزیه و تحلیل کنیم. همانطور که می بینید، به ندرت در سمت چپ هیستوگرام، جایی که رنگ سیاه نشان داده می شود، که به این معنی است که هیچ جزئیاتی در سایه ها گم نمی شود. سپس می‌بینیم که موج دارد – همانطور که قبلاً ذکر شد، این بخش از هیستوگرام رنگ‌های کت مشکی را نشان می‌دهد. به اندازه کافی تاریک است، اما هنوز جزئیات کافی دارد. واضح است که اگر عکس را بررسی کنیم، کت کم و بیش تیره ترین عنصر عکس است. هر بخش دیگری از تصویر به طور قابل توجهی midtone است.

سپس می بینیم که هیستوگرام ما دوباره به سرعت بالا می رود. این مقادیر نشان‌دهنده پس‌زمینه است که نسبتاً روشن است و بیشترین بخش این عکس خاص را به خود اختصاص می‌دهد. هیستوگرام این را تایید می کند. به تدریج، با روشن تر شدن مقدار آنها کاهش می یابد – اینجاست که اطلاعات مربوط به روشنایی صورت و آسمان نشان داده می شود. هر دو این مناطق کوچک هستند، اما به طور قابل توجهی سبک تر از پس زمینه هستند. در نهایت، ما به مقدار کمی از برجسته ها پایان می دهیم. ما می‌توانیم آنها را در روشن‌ترین نقاط آسمان و همچنین دوربینی که در دست سوژه پیدا کنیم.

آیا باید نوردهی را فقط با استفاده از هیستوگرام تنظیم کنید؟

بر اساس این نمونه ها، یک هیستوگرام “خوب” – هیستوگرام با بیشترین تن ها در قسمت میانی ذخیره شده است – در واقع نوردهی صحیح را نشان می دهد. آیا این بدان معناست که هیستوگرام واقعاً می تواند برای قضاوت در مورد نوردهی استفاده شود؟ نه کاملا. بیایید یک مثال دیگر را با هیستوگرام کاملاً متفاوت با نمونه “خوب” که قبلاً نشان داده شد، بررسی کنیم.

همانطور که می بینید، هیستوگرام به شدت به سمت سمت راست جایی که تون های روشن نشان داده می شوند، جابجا شده است. اگر بخواهید در مورد نوردهی این عکس خاص فقط بر اساس هیستوگرام قضاوت کنید، احتمالاً خواهید گفت که به میزان قابل توجهی بیش از حد نوردهی شده است. به ندرت هیچ نشانه ای از تون های میانی وجود دارد، چه رسد به سایه ها. با این حال، آیا می گویید که تصویر بالا به درستی در معرض دید نیست؟ اگر تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهم و هیستوگرام “خوب” را هدف قرار دهم، این عکس بسیار تاریک خواهد شد.
پس می توان یک نتیجه ساده گرفت: هیستوگرام لزوما برای ارزیابی نوردهی شما خوب نیست. “صحت” آن به عوامل زیادی بستگی دارد، که آخرین آنها بینایی شما و همچنین صحنه ای است که از آن عکس می گیرید. هیستوگرام صرفاً میزان تن از سطوح مختلف روشنایی تصویر را به شما نشان می دهد و نه بیشتر.

نتیجه گیری

برخی از عکاسان عادت کرده اند پس از هر عکس به هیستوگرام پشت صفحه نمایش LCD دوربین خود نگاه کنند – بیشتر برای بررسی اینکه آیا در لبه های شدید رنگ وجود دارد که نشان دهنده از دست رفتن جزئیات در مناطق تاریک یا روشن باشد. با این حال، به نظر می رسد که من هرگز زمان کافی برای انجام آن را خودم پیدا نمی کنم. اگر از هیستوگرام استفاده کنید، شما را حرفه ای تر نمی کند، اما یادگیری نحوه خواندن آن گاهی اوقات ارزشمند است. امیدواریم این مقاله به شما کمک کند تا بفهمید هیستوگرام ها چه چیزی را نشان می دهند و چگونه آنها را بخوانید. شاید با گذشت زمان یاد بگیرید که از آنها استفاده کنید. و اگر احساس می کنید که ممکن است این یک قدم غیر ضروری برای شما باشد، هیچ ایرادی در آن وجود ندارد.