در این مقاله، به این خواهیم پرداخت که جبران نوردهی در یک دوربین دیجیتال چیست و چگونه میتونی از مزایای آن برای ایجاد تنظیمات نوردهی در حالتهای دوربین مانند اولویت دیافراگم، اولویت شاتر، حالت P (برنامه) و سایر حالتهای دوربین استفاده کنی.
جبران نوردهی یا exposure compensation چیست؟
جبران نوردهی اساساً بهت کمک میکنه تنظیمات نورسنجی خودکار که دوربینت در تاثیر فیلترها مختلف بر نوردهی، پردازش غیر استاندارد یا نوردهی کم یا بیش از حد را نادیده بگیری.
جبران نوردهی بهت این امکان میده با افزایش یا کاهش دستی نوردهی، روشنایی تصویر خودت رو کنترل کنی.
جبران نوردهی به عکاسان اجازه میده تا تنظیمات نوردهی انتخاب شده توسط نورسنج دوربینت رو برای تیره یا روشن کردن تصاویر قبل از ثبت آنها نادیده بگیره. به زبان ساده، ایده اینه که بتونیم روشنایی یک تصویر را کنترل کنیم تا در نهایت خیلی روشن یا خیلی تاریک به نظر نرسه.
چرا باید از جبران نوردهی استفاده کنیم؟
از آنجایی که دوربینسنجها با ارزیابی نور بازتابشده از سوژهها کار میکنن، هر زمان که دوربین به سمت چیزی بسیار تاریک نشانهگیری بشه، با روشنتر کردن نوردهی، تصویر خروجی را روشن می کند و بر عکس در حالی که یک سوژه بسیار روشن باشه باعث میشه که نوردهی تاریک بشه. این کار برای نزدیک شدن به خاکستری میانی تا حد امکان انجام میشه تا تصویر خروجی خیلی تاریک یا خیلی روشن نشه.
با اینکه نورسنجی خودکار در اکثر موارد کاملاً خوب عمل می کنده اما ممکنه در شرایط نوری چالش برانگیزتر، فرانوردهی (Overexposure) یا فرونوردهی ( underexposure ) را تجربه کنی. اینجاست که جبران نورددهی وارد عمل میشه، عکاس به صورت دستی کنترل روشنایی تصویر را در دست می گیره و با استفاده از ویژگی دوربین، آن را اصلاح می کنه.
معمولا تنظیمات دوربینت درسته و نگرانی در این مورد نداری. اما در برخی شرایط، ممکنه بخوای تنظیمات دستی را انجام بدی. برای مثال، اگه در برف عکس میگیری، نورسنج دوربینت فرض میکنه که برف سفید درخشان باید خاکستری باشه و تصویر را کم نور میکنه.
قبل از تنظیم نوردهی:
بعد از تنظیم نوردهی:
امروز یکم بیشتر آموزش ببین 🙂 مقایسه حالتهای نورسنجی در دوربین: کدام حالت مناسب است؟
چطور باید از جبران نوردهی در عکاسی استفاده کرد؟
نکته اول: برای استفاده از جبران نوردهی، باید در یکی از حالتهای دوربینی باشی که از نورسنج دوربین استفاده میکنن، مانند حالت اولویت دیافراگم، حالت اولویت شاتر ، حالت برنامه، یا هر حالت دیگری که تنظیمات نوردهی خودکار را انجام میده.
نکته دوم: تا زمانی که ISO خودکار روشن نباشه، جبران نوردهی در حالت دستی هیچ کاری انجام نمیده.
نکته سوم: جبران نوردهی بسته به حالت دوربین شما متفاوت عمل می کند:
۱. حالت اولویت دیافراگم :در اینجا، دیافراگم خود را به صورت دستی تنظیم می کنی، در حالی که دوربین به طور خودکار سرعت شاتر را تنظیم می کنه. جبران نوردهی در این حالت با تغییر سرعت شاتر برای دریافت نوردهی مناسب کار می کنه.
۲. حالت اولویت شاتر: اساساً برخلاف حالت اولویت دیافراگم، شما به صورت دستی سرعت شاتر را تنظیم می کنی در حالی که دوربین به طور خودکار دیافراگم را تنظیم می کنه. جبران نوردهی سپس با تغییر دیافراگم به نوردهی مناسب کار می کنه.
۳. حالت برنامه: این امکان را به شما میده تا هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را به صورت دستی تنظیم کنی. در اینجا، جبران نوردهی با تغییر سرعت شاتر شما کار می کنه.
ویژگی جبران نوردهی را در دوربین از کجا میتوان یافت؟
متأسفانه، همه اینها بسته به نوع دوربین و مدل متفاوته. در حالی که اکثر دوربین ها یک دکمه اختصاصی در بالا یا پشت دوربین دارن، برخی از دوربین ها ممکنه این ویژگی را فقط از طریق شماره گیری در دسترس داشته باشن. شناسایی دکمه جبران نوردهی در دوربین بسیار آسانه – دنبال دکمه ای باش که دارای علائم مثبت و منفی هست، شبیه به تصویر زیر:
اگه از دوربین نیکون استفاده می کنی، به احتمال زیاد دکمه ای در نزدیکی شاتر دوربین هست:
اگه از دوربین کانن استفاده می کنی، ممکنه دکمه AV در پشت دوربین وجود داشته باشه:
و در بعضی از دوربینهای دیگه، بهویژه دوربینهای بدون آینه با طراحی یکپارچهسازی با سیستمعامل، ممکنه یک گردونه جبران نوردهی در بالای دوربین پیدا کنی
استفاده از جبران نوردهی بسیار آسونه. اگر تصویری تاریک به نظر می رسه، یک عدد مثبت (+EV) را شماره گیری می کنه، در حالی که اگر تصویر روشن به نظر می رسه، یک عدد منفی (-EV) را شماره گیری می کنه برای دوربین هایی که دارای دکمه هستن، باید دکمه را نگه داری و یکی از کلیدهای غلتک ها را بچرخانی یا یک بار فشار بدی و از صفحه LCD برای تنظیم مقدار نوردهی استفاده کنی.
برای دوربینهایی که دارای گردونه هستن، حتی سادهتره – تنها کاری که باید انجام بدی اینکه آن را در جهت مناسب حرکت بدی و نوردهی شما باید مطابق با آن تنظیم بشه.
از آنجایی که دوربین های DSLR دارای منظره یاب نوری هستن، یک ناحیه جبران نوردهی در منظره یاب به شکل زیر خواهند داشت:
کلام آخر
اگرچه در بالا گفتم که سیستمهای اندازهگیری روی دوربینها روی خاکستری متوسط استاندارد میشن، اما بسیاری از دوربینهای مدرن الان با سیستمهای اندازهگیری پیچیدهای عرضه میش که میتونن صحنهها را بر اساس دادههای از پیش بارگذاریشده تشخیص بدن و تنظیمات لازم را در نوردهی انجام بدن و اساساً استفاده از ویژگی جبران نوردهی را به حداقل برسانن.
برخی از دوربینها حتی میتونن حضور افراد را در یک تصویر تشخیص بدن و نوردهی را عمدتاً بر اساس رنگ پوست افراد قرار بدن تا احتمال نوردهی بیش از حد یا کمرنگ را کاهش بدن.
به دلیل چنین پیشرفتهایی، دوربین ما ممکنه با استفاده از ویژگی جبران نوردهی به مداخله دستی کمتری نیاز داشته باشن اما با این حال، مهم نیست که دوربینهای ما چقدر هوشمند میشن، دانستن چگونگی انجام سریع تنظیمات نوردهی همچنان مهمه، نه فقط به این دلیل که ممکنه روزی نیاز به استفاده از آن داشته باشی، بلکه به این دلیل که میتونی محدودیتهای دوربین خودت رو با استفاده از مزایای جبران نورسنجی دور بزنی.