چطور در نور کم عکاسی کنیم؟می تونه چالش برانگیز باشه. به خصوص اگر از دوربین گوشی هوشمند خودت استفاده می کنی.چرا که در موقعیت‌های کم نور، حالت‌های دوربین‌های DSLR، و دوربین های بدون آینه به شما کمک می‌کنن عکس‌هایی واضح و دقیق بگیری.
چطور در نور کم عکاسی کنیم؟اگر دوربینی با تنظیمات دستی یا manual داری، میتونی دیافراگم آن را با استفاده از حالت اولویت دیافراگم (Av) کنترل کنی. تنظیم دیافراگم به سادگی به دوربین شما میگه که چه مقدار نور باید وارد بشه. در شرایط کم نور، برای دریافت نوردهی خوب و ثبت جزئیات در صحنه، باید تا حد امکان نور را وارد دوربین خود کنی. برای این کار از دیافراگم باز (عدد f کم) استفاده کنی.
اما این نکته را هم در نظر داشته باشی که دیافراگم باز منجر به عمق میدان کم میشه. اگر در حال عکاسی پرتره‌های قبل از سحر هستی و می‌خوای پس‌زمینه‌ای تار و دلپذیر داشته باشی، ممکنه ایده‌آل باشه، اما اگر می‌خوای برای مثال در هنگام غروب، منظره شهری را ثبت کنی، از دیافراگم باریک‌تر (عدد f بالاتر) استفاده کنی. عمق میدان بیشتری ایجاد می کنه، به طوری که بیشتر صحنه در فوکوس قرار می گیره.
امروز یکم بیشتر آموزش ببین 🙂
هر چه نور کمتری وارد لنز شما بشه، میتونی از زمان نوردهی طولانی‌تری (سرعت شاتر کمتر) برای گرفتن نور بیشتر استفاده کنی.
اما مراقب تار شدن عکس هات باشی. هنگام عکاسی دستی در نور کم، ممکنه در نهایت با نتایج تار مواجه بشی. برای جلوگیری از تاری حرکت باید سرعت شاتر شما سریعتر باشه. در نور خوب، سوژه‌های ثابت معقول را می‌توان با استفاده از سرعت شاتر در حدود 1/50 ثانیه ثبت کرد، سوژه‌های پیاده‌روی به کمی سریعتر در حدود 1/250 ثانیه نیاز دارن، و عملکرد سریعتر می‌تواند از سرعت‌های 1/1000 ثانیه یا بیشتر بهره‌مند بشه.
علاوه بر حرکت سوژه، لرزش دوربین باید در نظر گرفته بشه – و هر چه فاصله کانونی بیشتر باشه، جلوگیری از لرزش دوربین در هنگام عکاسی دستی دشوارتره. یک قانون کلی این هست که با تنظیم دیافراگم متقابل فاصله کانونی شروع کنی – بنابراین با لنز 50 میلی متری، حداقل 1/50 ثانیه یا سریعتر استفاده کنی. با یک لنز 600 میلی متری، از 1/600 ثانیه و غیره استفاده کنی.
اگر از تنظیمات دیافراگم باز و سرعت شاتر پایین استفاده کردی، اما احساس می‌کنی روشنایی تصویر شما هنوز کم است، سعی کنی تنظیمات ISO دوربین خود را افزایش دهید. این باعث افزایش حساسیت سنسور به نور میشه. هرچه عدد ISO بیشتر باشد حساسیت بالاتر هست. دوربین‌های DSLR، دوربین‌های کامپکت بدون آینه و پیشرفته کانن دارای سنسورهای بزرگ‌تری هستن، بنابراین عکس‌های با ISO بالا بهتری نسبت به دوربین‌هایی با سنسورهای کوچک‌تر، مانند دوربین گوشی‌های هوشمند، تولید می‌کنن.
عکاسی از فاصله دور موجب لرزش بیشتر دست ها میشه. در نتیجه همیشه سعی کن در هر مکانی که هستی، به سوژه خودت نزدیک بشین تا عکس بهتری ثبت و از مات شدن آن جلوگیری کنی. و همچنین اگر در محیطی که عکسبرداری می کنی نقاط پر نور تری وجود دار، سوژه را به آن نقطه منتقل کن. یا اینکه از سوژه بخوای که جابجا بشن.
جالبه بدونی که امروز شاید سخت ترین موضوع برای یک عکاس، تاریکی و محیط کم نور باشه. شما به عنوان یک عکاس باید تمام این نکات را به خوب یاد بگیری و هرگز آن ها را فراموش نکنی.
در آخر باید این نکته را اضافه کنیم که برای عکاسی حتما از سه پایه استفاده کنید تا مانع از کوچکترین لرزش در عکس شما بشن. همچنین بهتر هست یک فلاش با خود داشته باشید. از تکنیک های لایت پینتینگ را در عکس هایتان استفاده کنید.
