بخش عمده ای از فوکوس، انتخاب حالت منطقه فوکوس خودکار مناسب است. اینجاست که به دوربین خود می گویید کدام نوع استراتژی فوکوس را می خواهید اعمال کنید تا بتواند بهترین تصمیم را در مورد نحوه ردیابی و دنبال کردن فوکوس روی سوژه شما بگیرد.
امروز یکم بیشتر آموزش ببین 🙂 –> حالت های فوکوس خودکار برای سوژه متحرک یا ثابت
سیستم فوکوس خودکار در دوربین های DSLR و دوربین های بدون آینه امروزی شما از تعدادی نقاط فوکوس تشکیل شده است که مربوط به مناطقی است که دوربین شما می تواند روی آنها فوکوس کند.
دوربین های بدون آینه یا دوربین های DSLR: کدامیک بهتر است؟
تعداد نقاط فوکوس بیشتر، از این جهت بهتر است که دوربین شما دارای چندین نقطه فوکوس است که بخش بزرگی از تصویر را پوشش می دهد، ردیابی یک سوژه متحرک آسان تر است. با این حال، همچنان باید به دوربین خود بگویید که چگونه از آن نقاط استفاده کند، در غیر این صورت مفید نخواهد بود. اینجاست که حالت های منطقه فوکوس خودکار وارد عمل می شوند:
این تنظیم بسیار شبیه تنظیماتی است که در ادامه توضیح خواهم داد، اما همانطور که می بینید، یک نقطه در نقطه فوکوس روی صفحه نمایش وجود دارد. این دقیق ترین گزینه و عالی برای عکاسی ماکرو یا “شات حلقه ازدواج” در عروسی است. اگرچه این به شما توانایی فوکوس روی یک ناحیه بسیار کوچک و دقیق از صحنه را می دهد، اما برای سوژه های متحرک خوب نیست زیرا منطقه فوکوس بسیار کوچک است.
دوربین از یک نقطه برای فوکوس خودکار استفاده می کند و آن نقطه فوکوسی است که شما انتخاب کرده اید. این برای زمانی خوب است که دوربین و سوژه شما در حال حرکت نیستند و به هیچ گونه قابلیت ردیابی نیاز ندارید.
بسیاری از دوربین های جدید که از فوکوس خودکار تشخیص کنتراست استفاده می کنند به شما امکان می دهند تقریباً در هر نقطه از کادر فوکوس کنید.
کاری که فوکوس خودکار پویا انجام می‌دهد این است که به شما امکان می‌دهد نقطه فوکوس (وسط) را انتخاب کنید و نقاط اطراف آن فعال می‌شوند. این بدان معناست که اگر روی چیزی که حرکت می کند تمرکز کنید، نقاط اطراف به سرعت شل شده و فوکوس را می گیرند تا تمرکز از بین نرود. این بدان معناست که حتی می توانید یک سوژه متحرک را در AI Servo ردیابی کنید و منطقه دقیق فوکوس خود را حفظ کنید.
دوربین روی نزدیک‌ترین نقطه در منطقه‌ای که انتخاب کرده‌اید فوکوس می‌کند، بنابراین مراقب فوکوس خود باشید.
این حالت فوکوس کاملا خودکار است. اگرچه به صورت دستی در دسترس است، اما اگر دوربین شما آن را در حالت تمام خودکار تنظیم کنید، این حالتی است که از آن استفاده می کند. در این حالت، تمام مربع های کوچک را در منظره یاب خود خواهید دید که به طور مداوم بر روی هر چیزی که دوربین شما فکر می کند تنظیم می شود. من مشکلات زیادی در این مورد می بینم، از همه مهمتر از دست دادن کامل کنترل.
دوربین سعی می‌کند فوکوس را روی سوژه قفل کند و در صورتی که سوژه در کادر تصویر به حرکت درآید، نقاط فوکوس را تغییر می‌دهد تا همچنان روی یکی از نقاط فوکوس دوربین قرار گیرد.برخلاف حالت استاندارد Dynamic AF-Area، از شما انتظار نمی رود که دوربین خود را در اطراف حرکت دهید تا سوژه خود را تا حد امکان به نقطه اصلی که انتخاب کرده اید نزدیک کنید. اما اگر سوژه و پس‌زمینه خیلی به هم نزدیک باشند یا تنالیته رنگ‌های آنها خیلی شبیه به هم باشد، ممکن است این قابلیت چندان دقیق کار نکند و عملاً فوکوس دوربین گیج می‌زند.
همه دوربین‌ها هر یک از این گزینه‌ها را ندارند، و برخی ممکن است حالت‌های منطقه‌ای اضافی نیز داشته باشند، مخصوصاً برای فوکوس خودکار ویدیو. نام‌های خاص نیز ممکن است بسته به دوربین فردی شما متفاوت باشد – اما این ساختار کلی گزینه‌هایی است که خواهید دید.
فریب نخورید که با روشن کردن همه این نقاط فوکوس، دوربین شما به نحوی روی “همه” نقاط فوکوس می کند – اینطور نیست. یک لنز از نظر فیزیکی می تواند هر بار فقط در یک فاصله خاص فوکوس کند. با فعال بودن تمام نقاط فوکوس خودکار، این فقط به این معنی است که به دوربین اجازه می دهید تصمیم بگیرد کدام نقطه را انتخاب کند. بنابراین، با توجه به اینکه لنز شما در نهایت فقط می‌تواند روی یک نقطه فوکوس کند، بسیار مهم است که دقیقاً انتخاب کنید که این نقطه در عکس شما کدام نقطه باشد .
