بخش عمده ای از فوکوس، انتخاب حالت منطقه فوکوس خودکار مناسب است. اینجاست که به دوربین خود می گویید کدام نوع استراتژی فوکوس را می خواهید اعمال کنید تا بتواند بهترین تصمیم را در مورد نحوه ردیابی و دنبال کردن فوکوس روی سوژه شما بگیرد.
ما قبلاً یک راهنمای عمیق برای حالت‌های فوکوس خودکار داریم که همه این موارد را با جزئیات پوشش می‌دهد، بنابراین اگر اطلاعات بیشتری در مورد این موضوع می‌خواهید آن را بررسی کنید. با این حال، نکته مهم این است که سیستم فوکوس خودکار شما از نقاط فوکوس تشکیل شده است که مربوط به مناطقی است که دوربین شما می تواند روی آنها فوکوس کند. به عنوان مثال، در اینجا دو نقشه جداگانه از نقاط فوکوس در دوربین های DSLR امروزی وجود دارد:
معمولاً تعداد نقاط فوکوس بیشتر، بهتر است. گسترش بزرگتر نیز (منطقه پوشش کلی) است. هنگامی که دوربین شما دارای چندین نقطه فوکوس است که بخش بزرگی از تصویر را پوشش می دهد، ردیابی یک سوژه متحرک آسان تر است. با این حال، همچنان باید به دوربین خود بگویید که چگونه از آن نقاط استفاده کند، در غیر این صورت مفید نخواهد بود. اینجاست که حالت های منطقه فوکوس خودکار وارد عمل می شوند:
این تنظیم بسیار شبیه تنظیماتی است که در ادامه توضیح خواهم داد، اما همانطور که می بینید، یک نقطه در نقطه فوکوس روی صفحه نمایش وجود دارد. این دقیق ترین گزینه و عالی برای عکاسی ماکرو، بالای سر نوزاد یا “شات حلقه” در عروسی است. اگرچه این به شما توانایی فوکوس روی یک ناحیه بسیار کوچک و دقیق از صحنه را می دهد، اما برای سوژه های متحرک خوب نیست زیرا منطقه فوکوس بسیار کوچک است.
دوربین از یک نقطه برای فوکوس خودکار استفاده می کند – نقطه فوکوسی که شما انتخاب کرده اید. این برای زمانی خوب است که دوربین و سوژه شما در حال حرکت نیستند و به هیچ گونه قابلیت ردیابی نیاز ندارید.
بسیاری از دوربین های جدید که از فوکوس خودکار تشخیص کنتراست استفاده می کنند به شما امکان می دهند تقریباً در هر نقطه از کادر فوکوس کنید.
کاری که فوکوس خودکار پویا انجام می‌دهد این است که به شما امکان می‌دهد نقطه فوکوس (وسط) را انتخاب کنید و نقاط اطراف آن فعال می‌شوند. این بدان معناست که اگر روی چیزی که حرکت می کند تمرکز کنید، نقاط اطراف به سرعت شل شده و فوکوس را می گیرند تا تمرکز از بین نرود. این بدان معناست که حتی می توانید یک سوژه متحرک را در AI Servo ردیابی کنید و منطقه دقیق فوکوس خود را حفظ کنید.
دوربین روی نزدیک‌ترین نقطه در منطقه‌ای که انتخاب کرده‌اید فوکوس می‌کند، بنابراین مراقب فوکوس خود باشید. هنگام استفاده از هر یک از این حالت‌ها، من گزینه (در منوی تنظیمات خود) را روشن کرده‌ام که وقتی به آنها روی صفحه دوربین خود نگاه می‌کنم، نقطه فوکوس روی هر تصویر، مربع قرمز رنگ باشد. سپس متوجه خواهم شد که آیا نیاز به عکسبرداری مجدد از تصویر برای تمرکزی که برنامه ریزی کرده ام وجود دارد یا خیر.
این حالت فوکوس کاملا خودکار است. اگرچه به صورت دستی در دسترس است، اما اگر دوربین شما آن را در حالت تمام خودکار تنظیم کنید، این حالتی است که از آن استفاده می کند. در این حالت، تمام مربع های کوچک را در منظره یاب خود خواهید دید که به طور مداوم بر روی هر چیزی که دوربین شما فکر می کند تنظیم می شود. من مشکلات زیادی در این مورد می بینم، از همه مهمتر از دست دادن کامل کنترل.
دوربین سعی می‌کند فوکوس را روی سوژه قفل کند و در صورتی که سوژه در کادر تصویر به حرکت درآید، نقاط فوکوس را تغییر می‌دهد تا همچنان روی یکی از نقاط فوکوس دوربین قرار گیرد.برخلاف حالت استاندارد Dynamic AF-Area، از شما انتظار نمی رود که دوربین خود را در اطراف حرکت دهید تا سوژه خود را تا حد امکان به نقطه اصلی که انتخاب کرده اید نزدیک کنید. اما اگر سوژه و پس‌زمینه خیلی به هم نزدیک باشند یا تنالیته رنگ‌های آنها خیلی شبیه به هم باشد، ممکن است این قابلیت چندان دقیق کار نکند و عملاً فوکوس دوربین گیج می‌زند.
همه دوربین‌ها هر یک از این گزینه‌ها را ندارند، و برخی ممکن است حالت‌های منطقه‌ای اضافی نیز داشته باشند، مخصوصاً برای فوکوس خودکار ویدیو. نام‌های خاص نیز ممکن است بسته به دوربین فردی شما متفاوت باشد – اما این ساختار کلی گزینه‌هایی است که خواهید دید.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد. کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته، حال و آینده شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد.
