ریتم چیزی است که در سراسر هنرهای خلاق یافت می شود. ما به انگشتان پا ضربه می زنیم و انگشتانمان را با ریتم موسیقی به هم می زنیم. ریتم را در شعر و داستان می یابیم. حتی برای گفتن یک جوک ریتمی وجود دارد. در عکاسی هم ریتم داریم. یک ریتم بصری وجود دارد که عکس ها را زنده می کند. ریتم عکاسی درباره داستان سرایی بصری و ترکیب بندی است.
ریتم در عکاسی چیست؟
مانند ریتم در موسیقی، ریتم در عکاسی ساختار و ثبات را برای تصاویر به ارمغان می آورد. ریتم می تواند نگاه بینندگان را در یک ضربان ثابت نگه دارد. یا می تواند با حرکت چشمان شما روی تصویر، سرعت را افزایش دهد. ریتم در عکاسی دارای عناصری است که در سراسر تصویر تکرار می شوند. این می تواند یک سری اشکال باشد که برای ایجاد یک الگو تکرار می شوند. یا می توانید چندین سوژه باشد که در نقاط مختلف کادر ظاهر می شوند.
آوردن ریتم به عکاسی می تواند به شما در تصمیم گیری آگاهانه در مورد ترکیب بندی کمک کند. می‌توانید به این فکر کنید که می‌خواهید عکسهایتان چگونه جریان پیدا کنند. ریتم در عکاسی به یک جایگاه خاص محدود نمی شود. ریتم را در خیابان، معماری و عکاسی خبری خواهید یافت.
ریتم منظم
ساده ترین ساختار ریتم برای شناسایی، ریتم منظم است. عکسی با این نوع ریتم دارای عناصر یکسان بسیاری است که تکرار می شوند. آنها در فواصل زمانی منظم تکرار می شوند و به شما یک ریتم ثابت و استاندارد می دهند. عناصر می توانند اشکال هندسی یا دایره های متحدالمرکز باشند. یا می توانند انسان یا حیوان باشند که در خطوط یا ردیف ها قرار گرفته اند.
در تصویر معماری بلا، ریتم توسط اشکال تکراری ایجاد شده است. آنها از نظر شکل یکسان هستند و به یک اندازه فاصله دارند. این یک ریتم بصری ثابت ایجاد می کند.
ریتم تصادفی
یک ریتم تصادفی در عکاسی ساختار کمتری دارد. ما هنوز عناصری داریم که تکرار می شوند. اما در فواصل نامنظم ظاهر می شوند. آنها در خطوط مستقیم قرار نمی گیرند یا با ساختار سفت و سخت مطابقت ندارند.
تصویری با عناصری که به طور تصادفی قرار گرفته اند همچنان می تواند ریتم ثابتی داشته باشد. موقعیت آنها ممکن است یکنواخت نباشد. اما می توانند ریتمی ایجاد کنند که بیننده را در تصویر ببرد.
ریتم متناوب
ریتم متناوب در عکاسی جایی است که تصویر دارای دو ریتم متفاوت است. آنها می توانند با هم کار کنند و ساختارهایی را فراهم کنند که یکدیگر را منعکس کنند. یا می توانند علیه یکدیگر کار کنند.
ریتم های متناوب می توانند هارمونی یا ناهماهنگی را به تصاویر شما بیاورند. عناصر تکراری یک ریتم می توانند چشمان ما را به یک جهت هدایت کنند. سپس دومی می تواند قطع یا تغییر مسیر دهد. ضربان آنها می تواند مطابقت داشته باشد. یا می توانند مقابله کنند و درگیر شوند.
ریتم پیشرو
ریتم پیشرو در عکاسی ضربات تکراری هستند که یک پیشرفت در عکس ایجاد می کنند. اینها می توانند ریتم های منظم اما با تغییر دیدگاه باشند. تغییر زاویه می تواند به هدایت چشم بیننده به سمت سوژه کمک کند.
یک ریتم پیشرونده در عکاسی جهت روشنی دارد. ریتم بصری خطوط مورب ایجاد می کند که در سراسر تصویر بریده می شود و چشم را جلب می کند.
ما می توانیم این را در عکس بالا مشاهده کنیم که همه آنها خم شده اند و پشت سر هم کار می کنند. ریتمی که این ایجاد می کند چشم ما را به سمت پایین می کشاند. وقتی به نزدیک ترین فرد نگاه می کنیم، واکنش طبیعی ما این است که روند پیشرفت را به سمت پایین ادامه دهیم.
ریتم مواج
مواج ریتم بصری دیگری است که در عکاسی پیدا می کنیم. این ریتم در عکاسی در مورد اشکال نرمی است که در تصاویر می چرخند.
ریتم بصری موج دار در ترکیب بندی منظره رایج است. ما اغلب تپه‌هایی را می‌بینیم که از پیش‌زمینه به پس‌زمینه موج می‌زنند. این یک ریتم بصری ملایم است که تصاویر را با احساسی ملایم و هماهنگ می سازد.
در منظره زیر، ریتم مواج تپه های برفی را می بینیم. هر تپه سفید ما را به دیگری می برد. هیچ شکستگی شدیدی وجود ندارد. به آرامی به هر ضرب ریتم می رسیم.
ریتم شکسته
وقتی صحبت از ریتم در عکاسی می شود، شکستن یک ریتم ثابت می تواند تاثیر زیادی داشته باشد. تکرار یک الگو می‌تواند ما را دچار گیجی کند. اما وقتی این ریتم شکسته می شود، یک شوک بصری به ما وارد می کند.
برای ترکیب عکاسی، شکستن یک ریتم ثابت می تواند تاکید بیشتری داشته باشد. و می تواند نقاط جالبی را در تصاویر شما ایجاد کند. شکستن یک ریتم حتی می تواند ریتم را در عکس برجسته کند.
مثال زیر دو تراکتور را نشان می دهد که ریتم ردیف های گندم را می شکنند. ما در دو طرف دو الگو داریم که هر کدام توسط تراکتور شکسته شده است. و مانند پرهای درام، اشکال جدیدی به ریتم بصری اضافه می کنند.
نتیجه
هیچ قانون سختگیرانه ای در ریتم عکاسی وجود ندارد. این جنبه ای از عکاسی است که می تواند ترکیب بندی شما را تقویت کند. چشم خود را به دنبال تکرار و پیشرفت آموزش دهید. ریتم های بصری را پیدا کنید که ضربان و نبض را در کادر شما می زند.
