عکاسی پرتره یکی از رشته‌های جذاب و پیچیده در عکاسی است و یکی از تکنیک‌های مهم در این زمینه، نورپردازی اسپلیت (Split Lighting) است.
نورپردازی اسپلیت چیست؟
نورپردازی اسپلیت یک تکنیک نورپردازی در عکاسی است که در آن منبع نور به صورت عمود بر مدل قرار می‌گیرد. در این حالت، نیمی از صورت سوژه روشن می‌شود و نیمی دیگر در سایه باقی می‌ماند. با این روش، نور به‌طور مؤثر روی صورت تقسیم می‌شود و این باعث ایجاد کنتراست بالا و تأکید بر بافت پوست و جزئیات صورت می‌گردد.
این تکنیک می‌تواند در پرتره‌ها به شدت بر احساسات و حالت‌های خاص تأکید کند و در عین حال تصویری دراماتیک و جذاب به وجود آورد. به همین دلیل، عکاسان از نورپردازی اسپلیت برای ایجاد پرتره‌های قوی و تأثیرگذار استفاده می‌کنند.
چه زمانی باید از نورپردازی اسپلیت استفاده کرد؟
1. پرتره‌های دراماتیک: این نوع نورپردازی برای عکاسی از سوژه‌هایی با حالات قوی و خاص، مانند یک پیرمرد با تبر بر دوش، بسیار مناسب است. نورپردازی اسپلیت می‌تواند احساس قدرت و عمق را به تصویر اضافه کند.
2. تأکید بر بافت: اگر می‌خواهید بافت پوست و جزئیات صورت سوژه را برجسته کنید، نورپردازی اسپلیت گزینه‌ای مناسب است. این تکنیک می‌تواند لکه‌ها و خطوط روی صورت را بیشتر به نمایش بگذارد، بنابراین باید به این نکته توجه داشته باشید.
3. سادگی در اجرا: نورپردازی اسپلیت یک الگوی نورپردازی آسان برای ایجاد است. شما می‌توانید با استفاده از یک منبع نور، مانند نور خورشید در غروب یا نوری که از یک پنجره می‌تابد، این تکنیک را پیاده‌سازی کنید. بنابراین نیازی نیست همیشه در استودیو باشید.
چگونه نورپردازی اسپلیت ایجاد کنیم؟
به‌راحتی می‌تونی نورپردازی اسپلیت رو ایجاد کنی. فقط کافیه نور رو کنار سوژه‌ت بذاری تا مستقیم به صورتش بتابه. نور باید در زاویه ۹۰ درجه نسبت به دوربین باشه، یعنی می‌تونه سمت چپ یا راست مدل باشه.
اگر امکانش هست، بهتره که منبع نور رو کمی عقب‌تر از مدل بذاری. حالا نگاهی بنداز که نور چطور روی صورت می‌افتد. نور یا مدل رو حرکت بده تا بتونی درست نیمی از صورت رو در نور و نیمی رو در سایه داشته باشی.
اگه نور رو نزدیک‌تر کنی، سایه‌ها نرم‌تر می‌شن و کمتر به چشم میاد. اما اگه نور رو دورتر بذاری، سایه‌های سخت‌تری می‌گیری که جلوه‌ی بیشتری رو به تصویر می‌دن. همچنین می‌تونی با استفاده از اصلاح‌کننده‌های مختلف، تغییرات و کنتراست رو تنظیم کنی. مثلاً چتر عکاسی نور ملایم‌تری نسبت به سافت باکس ایجاد می‌کنه و این باعث میشه سایه‌ها تدریجی‌تر و کنتراستش کمتر بشه.
نور را در چه ارتفاعی قرار دهم؟
من بهت پیشنهاد می‌کنم که اینجا آزمایش کنی، اما با نور در سطح سوژه‌ات شروع کن. به طور کلی نمی‌گم نور رو پایین بیاری (چون نتیجه‌اش خیلی بد میشه)، اما اگر کمی نور رو بالا ببری، می‌تونه سایه‌ها رو تغییر بده. حواست به موهای سوژه‌ت هم باشه؛ اگر موهاش حجم زیادی داشته باشه، بالا بردن نور می‌تونه سایه‌های ناخواسته‌ای از بالا ایجاد کنه.
برای نورپردازی اسپلیت درست، باید سوژه مستقیماً رو به جلو باشه (نسبت به زاویه 90 درجه منبع نور). این خیلی مهمه، چون اگه سوژه به سمت نور بچرخد، ممکنه به نورپردازی رامبراند یا حتی نورپردازی حلقه‌ای برسی که نسبت به الگوی نورپردازی اسپلیت که می‌خوای انجام بدی، جذاب‌تره.
تکنیک هایی برای نورپردازی اسپلیت
اگر می‌خوای عکس رو کمی کمتر دراماتیک کنی، می‌تونی یک بازتابنده در مقابل منبع نور اضافه کنی تا نور رو به سمت قسمت تاریک صورت سوژه برگردونه.
همچنین می‌تونی به جای اون یک منبع نور دوم هم قرار بدی که کنترل بیشتری بهت می‌ده. اما حواست باشه. نور زیاد می‌تونه جلوه دراماتیک رو کاملاً از بین ببره و در نتیجه پرتره‌ای خیلی صاف‌تری داشته باشی.
اضافه کردن نور پس‌زمینه می‌تونه برای بیشتر تنظیمات پرتره عالی باشه و نورپردازی تقسیم‌شده هم از این قاعده مستثنی نیست.فقط کافیه یک نور رو پشت سوژه‌ات قرار بدی و اون رو در پس‌زمینه بچینی. با این کار، یک افکت هاله‌ای جزئی در پشت سوژه‌ات ایجاد می‌کنی که به عمق بخشیدن و تأکید روی طرح کلی سوژه کمک می‌کنه.
نتیجه گیری
در نهایت، نورپردازی اسپلیت یک تکنیک فوق‌العاده برای ایجاد پرتره‌های دراماتیک و جذابه. با استفاده از این روش، می‌تونی بازی‌های نور و سایه رو به بهترین شکل به تصویر بکشی و توجه بیننده رو به جزییات چهره سوژه‌ات جلب کنی. با افزودن نور پس‌زمینه، می‌تونی عمق و جذابیت بیشتری به عکس‌هات اضافه کنی و حس داستان‌گویی رو تقویت کنی. پس فراموش نکن که با نور، خلاقیت و آزمایش‌های مختلف، به نتایج خیره‌کننده‌ای برسی!
