برای شروع بیایین باهم به یک درک مشترک از عمق میدان در تصاویر برسیم. صادقانه بگم که عمق یک توهم هست. از فیلمبرداری گرفته تا عکاسی، نقاشی گرفته تا انیمیشن های دستی، هنرمندان سعی می کنن که چشم انسان را فریب بدن تا مخاطب فکر کنه که در حال دیدن تصاویر سه بعدی هست، در حالی که واقعا صاف هست.
در این آموزش رایگان عکاسی 5 تکنیک عکاسی برای ایجاد عمق میدان کمتر و همینطور عمق میدان بیشتر رو به بهت یاد میدم که این قدرت رو بهت میده تا بینندگان رو متقاعد کنی که در حال تجربه دنیایی به همان اندازه واقعی هستن.
یک تکنیک عکاسی برای افزایش یا کاهش عمق میدان، فاصله بین دوربین و سوژه است. هر چه فاصله شما از سوژه بیشتر باشه، عمق بیشتر خواهد شد. به عنوان مثال، در عکاس ماکرو که می بایست به سوژه خیلی نزدیک شویم، عمق بسیار کم هست.
برای درک بهتر انگشت خودت رو جلوی چشمات بیار، حالا تمرکز نگاه خودت رو روی انگشتا قرار بده، حالا میتونی متوجه بشی که چگونه همه چیز پشت آن تار میشه.
این تکنیک لنز که فوکوس سطحی نامیده میشه، به تصویربرداران اجازه میده تا با فریب دادن مغز ما به این برسن که فضای بین سوژه ای که در فوکوس قرار داره و پیش زمینه فاصله بیشتری وجود داره و عمق میدان را کم است.
اگر یک عامل طبیعی وجود داشته باشه که بر درک ما از عمق در دنیای واقعی تأثیر بذاره، آن نور هست. برای مثال نور را به سمت چیزی بگیر، چه در نزدیکی خود یا پشت اشیاء دیگر، دقت کنین که چطور چشمان شما برای تمرکز به آنجا کشیده میشه. با استفاده از نور کنتراست بالا، فیلمسازان میتونن عمق و بعد را به ترکیب بندی های خود تزریق کنن.
در حالی که نور ملایم میتونه تصویر را صاف‌تر نشان بده، نور Sharp و تیز سایه های خشن‌تری ایجاد می‌کنه که به اضافه کردن توهم عمق کمک می‌کنه. معمولاً هر چه کنتراست بین سایه و نور بیشتر باشد، عمق کمتری در عکس بدست میاره.
برای درک واقعی عمق، باید خطوط همگرا را ترسیم کنی که از پایین شروع میشن و با عقب نشینی به سمت نقطه ناپدید شدن نزدیک‌تر میشن. با استفاده از قرارگیری دوربین در زاویه دید های درست میتونی با دورتر نشان دادن افق به عمق بیشتر برسی. تصویربردارن کهنه کار می دانند که چطور با استفاده از زاویه دید‌های مختلف دوربین، به عمق و انرژی برسند.
اگر میخوای بدون نیاز به اضافه کردن سوژه‌ای واضح در پیش‌زمینه، حس عمق را به آن اضافه کنی استفاده از ترکیب بندی کادر در کادر در یک صحنه،یک تکنیکی عالیه.
باور کنی یا نه، استفاده از ترکیب بندی خطوط عمودی برای ایجاد حس عمق در عکس میتونه فوق العاده موثر باشه.ایجاد عمق با استفاده از خطوط عمودی آسون تره: دو یا چند شی «عمودی» را که میدونیم هم ارتفاع هستن (یا تقریباً همینطور) گرفته و یکی دورتر از دیگری قرار بده. خط عمودی دورتر کوچکتر به نظر میرسه و حس عمق را ارائه میده
در لنزهای با فاصله کانونی بلندتر ( لنز های تله) عمق میدان تصویر باریک تر از لنزهای با فاصله کانونی کوتاه تر هست. پس هر چه لنز واید تر باشه،عمق میدان بیشتری میتونی داشته باشی. البته این درصورتیه که فاصله دوربین تا سوژه ثابت باشه.
امروز یکم بیشتر آموزش ببین 🙂 انواع لنزهای دوربین و زمان استفاده از آنها
چقدر جالب و مفید بود تشکر
ممنون از انرژی مثیت شما
بازتاب هاکدام لنز برای عکاسی پرتره مناسب تر است؟ - مدرسه ویژن